16. "Pretty Little Liars. Kłamczuchy" - Sara Shepard

Tytuł: "Pretty Little Liars. Kłamczuchy"
Autor: Sara Shepard
Wydawnictwo: Otwarte
Liczba stron: 276
Data zakończenia czytania: 13.04.2014 r.
Ocena: 7/10

Tajemnice – któż z nas ich nie ma? Czasami dotyczą one drobnych, tak naprawdę niewiele znaczących spraw, o których po prostu nie lubimy mówić. Są jednak tajemnice, o których nikt nie powinien się dowiedzieć. Tajemnice, które nigdy nie powinny wyjść na jaw. Jesteśmy gotowi ich strzec.

Aż do śmierci.

Każda dziewczyna chciałaby być taka jak Alison. Ładna, lubiana, charyzmatyczna – prawdziwa gwiazda szkoły w Rosewood. Z niewiadomych względów spośród wszystkich wybrała sobie na przyjaciółki cztery niezbyt popularne dziewczyny – Arię, Spencer, Emily i Hannę. Związała je ze sobą sekretami tak, że choćby chciały, nie mogły odejść. Kiedy więc pewnego wieczoru zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach, dziewczyny pomimo całego żalu i bólu poczuły również ulgę. Teraz ich tajemnice są bezpieczne. Ale… czy na pewno?

Od tamtego wieczoru minęły trzy lata. Aria wraca do Rosewood po dłuższym czasie spędzonym na Islandii. Jest pewna siebie i niezależna, choć nadal wyraźnie różni się od innych. Pierwszego dnia w jednym z barów poznaje intrygującego, młodego mężczyznę – Ezrę. Jednak gdy spotyka go po raz kolejny w niesprzyjających okolicznościach, sprawy zaczynają się komplikować…

Spencer to niesamowicie inteligentna dziewczyna. Ma świetne stopnie i całą masę zajęć pozalekcyjnych. Wciąż jednak czuje się gorsza od swojej starszej siostry Melissy – prymuski i ulubienicy rodziców. Lecz kiedy poznaje jej chłopaka Wrena, nie potrafi o nim zapomnieć. I ma wrażenie, że nie jest w tym osamotniona.

Emily jest urocza, choć trochę nieśmiała. Wszyscy z jej rodziny trenowali pływanie i dziewczyna również poszła w ich ślady. Ma chłopaka Bena, kolegę z drużyny. Prowadzi raczej nudne, ale za to stabilne życie. Wszystko zmienia się, gdy poznaje Mayę, nową sąsiadkę, z którą się zaprzyjaźnia. Ich relacja zaczyna jednak wykraczać poza zwykłą przyjaźń, a Emily nie potrafi się z tym pogodzić.

Hanna już nie jest tą grubą, zakompleksioną dziewczyną, jaką była trzy lata temu. Schudła i teraz to ona jest nową szkolną gwiazdą. Jest ładna, popularna, chodzi z Seanem, jak o tym zawsze marzyła. Nie wszystko jednak jest takie różowe, jak może się wydawać. Hanna coraz częściej wpada w tarapaty, a jej związek zaczyna się psuć. To wystarczy by znów zaczęła czuć się ze sobą źle i wróciła do starych, dobrych sposobów na szybką utratę wagi.

W ciągu tych trzech lat relacje między dziewczynami zdecydowanie się rozluźniły. Już się nie przyjaźnią, nawet nie mówią sobie cześć na korytarzu. Zaczynają jednak dostawać niepokojące wiadomości od tajemniczego A. Ktoś zna ich sekrety. Tajemnice, o których wiedziała jedynie Alison, a także te, o których nie mówiły nikomu.

Kim jest A.? Skąd to wszystko wie? I czy możliwe, że Alison żyje?

„Wciąż tu jestem, suki. I wiem o wszystkim.”

W każdej książce tajemnica pełni ważną rolę. Gdybyśmy wiedzieli o wszystkim od początku, nie byłoby sensu ich czytać. Są jednak takie pozycje, gdzie sekrety są ważniejsze niż w innych. Do takich lektur zalicza się cykl Pretty Little Liars. Tutaj cała fabuła kręci się wokół tajemnic i strachu przed ich ujawnieniem. Sara Shepard miała świetny pomysł na historię i to właśnie pomysł jest jej największym atutem. Idealnie wbiła się w moje gusta. Uwielbiam niepewność, sekrety, intrygi, zaskakujące rozwiązania oraz zabawę w kotka i myszkę z czytelnikiem. Taak, ogólny przebieg fabuły naprawdę przypadł mi do gustu. A jednak, mimo wszystko, jakoś ciężko było mi dać się wciągnąć. Owszem, czytało mi się szybko i przyjemnie, ale kiedy odkładałam ją na bok, nie czułam potrzeby, by od razu do niej wrócić. Było kilka ciekawszych momentów, lecz uważam, że pod tym względem autorka mogła sobie lepiej poradzić.

„Nigdy nie ufaj pięknej dziewczynie z brzydkim sekretem.”

Nasze główne bohaterki są całkiem nieźle wykreowane, to na duży plus, bo w młodzieżówkach ten aspekt często kuleje, a autorzy stawiają na nijakość. Aria, Spencer, Hanna i Emily różnią się między sobą charakterem i problemami (choć czasami bardziej o tych różnicach wiedziałam, niż je wyczuwałam, jeśli wiecie, co mam na myśli), a że rozdziały są przedstawiane naprzemiennie z punktu widzenia każdej z nich, myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. Wszystkie je łączy jednak tajemniczy A. i wspólna przeszłość, choć na razie dziewczęta trzymają się raczej osobno. Liczę jednak na to, że w kolejnych częściach zjednoczą się, by wspólnie stawić czoła A. Ale wszystko w swoim czasie.

Język jest prosty, młodzieżowy, momentami sarkastyczny i choć takie rozwiązania nie każdemu przypadają do gustu, to uważam, że tutaj idealnie pasował. Pamiętajmy, że w tym przypadku najważniejsza jest fabuła i prawdę mówiąc, nie widzę w tej książce rozbudowanych opisów czy głębokich cytatów. Jak dla mnie byłoby to sztuczne i zupełnie niepotrzebne. Dobrze jest, jak jest.

„Siedzę w domu, piję szkocką i myślę o tobie.”

O ile nie podobało mi się, że historie miłosne Arii i Spencer były do siebie takie podobne, o tyle wątek Emily uważam, że ciekawie skonstruowany. Cieszę się, że autorzy coraz częściej kreują postacie homoseksualne (cenię ten wątek również w Darach anioła), pokazując w ten sposób młodzieży, że tacy ludzie tak naprawdę niczym się od nas nie różnią i że często to oni sami mają najwięcej problemów z zaakceptowaniem własnej orientacji. Powinniśmy zdawać sobie z tego sprawę, niezależnie od poglądów na ten temat. Hanna natomiast jest postacią dobrze się zapowiadającą, czuję, że rozwinie się w następnych częściach.

Polecam tę książkę wszystkim tym, którzy tak jak ja uwielbiają tajemnice, wielbicielom niebanalnych młodzieżówek i każdemu, kto ma ochotę na kilka chwil przedniej rozrywki. „Kłamczuchy” z pewnością spełnią Wasze oczekiwania. Ocena, którą wystawiłam jest nieco zawyżona. Dałam jednak pewien kredyt zaufania autorce i liczę na poprawę w kolejnych częściach.